Çocukluğumdan beridir, yeni yıl zamanlarını çok severim. Her yerde ışıklar, ağaçlar, kırmızılar… Sokakta yürürken içimi garip bir sevinç kaplar ve mutlaka kendimi böyle zamanlarda kitapçılarda bulur, daha önceden kitaplarını hiç okumadığım yazarların yeni yılı konu eden romanlarını alıp otuz bir Aralık’a kadar bitirmeye çalışırım. Yeni yıla girmeden bitirdiğimde ise o ...

Ovv çok ağır konu… Açıkçası yazarken ben bile bu konunun önünde saygıyla eğiliyor, önümü ilikliyorum. Tam da dananın kuyruğu koptu kopuyor tadında olan bu güzide meselemizi masaya yatırırken önce bir destur diyelim arkadaşlar… Affetmek mi? Gitmek mi? Bu sorunun bir cevabı yok aslında, yani cevabı var da doğru mu yanlış ...

Hepimizin zaman zaman düşüp de çıkmaya zorlandığı bir takım çukurlar, ben buralara sığamıyorumlar ya da coştu yine bu dalgalar da ben dalgalanıyorum girdapları olmuştur. ”Hıms benim yok yea” demeyin, yemezler… Şahsen ben yemiyorum. ”Offf bu çocuk çok coooooool” dediğimiz çocuğun bile bu hayatta çektiği bir aşk acısı, iş ızdırabı, ana-baba ...

Merhabalar efendim, Bendeniz Gülcan. Hangi Gülcan mı? Saray soyundan gelme, kımız içmiş, dağlara, göklere sığamayan, güneşin kızı bre hey hey Gülcan!… Şaka lan, şaka! :))) Gülcan işte, sade, yalın, kendi halinde bir vatandaş… Aslında öyle de değil, yani pek kendi halinde de değil. Lunapark gibi birisiyim ben. Çarpışan otolar gibi ...