Ve Kadından Alındı İntikam!

Cilt I

Ve Tanrı, kadını yarattı, kusursuz olmasa da.

Soluk aldı, keşfetmeye başladı.

Bir erkek tanıdı; ak sakallı, bazen de tıraşlı.

Ama hep aynı sevecendi, cömertti aynı.

Kullanılabilirdi; anladı ve kullandı!

Elini tuttuğu ilk erkekti:

Dede’ydi adı!

Ve sahneyi baba aldı.

Yüreğinde şefkati kocamansa da,

Hep aynı sert ve kuralcı.

Kadını uğraştırdı; umutsuzluğu yakındı.

Ama buldu yolunu ve kazandı.

Çaresi; büyük sözünü tutarmış gibi yapmaktı!

Her zaman sessiz ve saygılı.

Bazen yaramaz olmak da vardı, ama ihtiyatlı.

Yetmezdi; yola devamdı.

Başka işler için başka bir erkek lazımdı.

Ağabey ya da küçük kardeş’ti adı.

İnatçı ve babasının yolundaydı,

Ama kadın için kolay lokmaydı.

Gururu okşanır ya da sırları yoklanırsa,

Kullanıma her zaman hazırdı!

Yetinmek olmazdı; farklı duygular da aranmalıydı.

Bir başka erkeği yoklamalıydı;

Bir yabancıyı…

Ne kadar ileri gidebileceğini anlamalı,

Erkeklerin kullanım kılavuzunu ona göre yazmalıydı!

Mevsimler değişti, geldi zamanı;

Tüm erkekler, yerini bir başkasına bıraktı.

Neydi görevi onun, pek anlaşılamadı.

Lâkin aldı kadından hepsinin bir bir intikamını.

Fark edildiğinde gerçek, artık geç kalınmıştı.

Oğlum’du adı, tanıdı!

Cilt II

Ve Tanrı kadını yarattı, dun yaratıklar olsalar da!

Soluk aldı, keşfetmeye başladı.

Bir erkek tanıdı; ak sakallı, bazen de tıraşlı.

Ama hep aynı şehvetliydi, namertti aynı.

Kullanılacağını anladı; yine de kullanıldı.

Elini tutmak zorunda olduğu ilk erkekti:

Dede yaşında koca’ydı adı!

Ve sahneyi baba aldı.

Yüreğinde şefkati tanımamıştı.

Hep aynı sert ve baskıcı.

Kadını uğraştırdı; umutsuzluğu yakındı.

Ne yolu vardı kazanmanın ne yordamı.

Çaresiz, büyük sözünü tutacaktı.

Her zaman sessiz ve kaygılı.

Yaramazlık yasaktı.

Yetmezdi; yola devamdı.

Başka işler için başka erkekler bela olacaktı.

Ağabey ya da küçük kardeş’ti adı.

İnatçı ve babasının yolundaydı.

Ve kadın, hep yutkunmak zorundaydı.

Gururu okşanır ya da sırları yoklanırsa,

Şiddete hazırdı.

Yetinmiyorlardı.

Başka bir erkekçe kullanılacaktı;

Bir yabancı…

Hep yerinde sayacaktı.

Bilmiyordu ki erkeklerin kullanım kılavuzunu okumayı.

Mevsimler değişti, geldi zamanı;

Tüm erkeklere bir başkası katıldı.

Neydi görevi onun, pek açıktı.

Emre KARADAĞ | Parodi – Bunları da Kör’dü Türkiye